De daar reeds woonachtige kippen Henny en Bolletje waren heel onaardig tegen de nieuwkomers, die ik in een opwelling De Dames Tokkie had genoemd. Niet dat ze ordinair zijn - integendeel. Het zijn twee bijzonder leuke kipjes, de een zwart-wit gespikkeld, de ander helemaal zwart. Maar dat vonden hun soortgenoten dus niet. De dames Tokkie werden door de andere twee (grotere) kippen gepikt en ook nog eens door Meneer Foppe (de Haan) weggejaagd. We hielden ze dus gescheiden en ze scharrelden met z'n tweetjes in de kippenren terwijl de andere kippen overdag rond de paardenstal bivakkeerden.
Vorige week kregen wij vanuit de Eerste Helmersstraat een vraag gesteld: of wij er een haantje bij konden hebbben? Die was een paar maanden geleden in Amsterdam geboren en inmiddels aan het kraaien geslagen. Dat viel 's ochtends weer niet goed bij de buren en er kwamen klachten. Zoveel klachten dat zijn eigenaren serieus overwogen hem dan maar tot coq au vin te verwerken. Tenzij...
'Heeft-ie al een naam?' vroeg ik. Nee, dat had hij nog niet, maar we konden hem wel Ome Japie noemen, meldde de Eerste Helmersstraat. Die naam vonden we niets, maar welkom was hij wel. We deelden de kippenren in tweeën. Aan beide zijden staat nu een nachthuisje om in te slapen en te broeden. En er wonen nu dus twee toompjes kippen: elk bestaande uit twee kippen en een haan. Want Ome Japie kwam, zag en overwon. Hij scharrelt nu met zijn twee kippen in hun helft van het kippenren en ik heb het idee dat hij elke dag iets fierder en fraaier rondstapt. 's ochtends gaat hij graag een wedstrijdje kraaien aan met de oude Meneer Foppe.
Bleef nog de kwestie van de namen. Want Ome Japie past niet bij hem en Inge maakte bovendien bezwaar tegen de benaming De Dames Tokkie - te asociaal, oordeelde zij.
Nu heeft het hele tweede kippentoom nieuwe namen gekregen. De Dames Tokkie heten voortaan Meet & Greet. En Ome Japie gaat voortaan door het leven als Prins Herrie. Want hij is een royaal kukelaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten