Francine Oom wint met 'Hoe overleef ik mijn vader? (en hij mij!)' in de categorie 10-12 jaar;
Geronimo Stilton wint met 'Fantasia V' in de categorie 6-9 jaar;
Een speciale Pluim van de 'Senaat' van de Kinderjury voor Edward van de Vendel voor zijn boek 'Sofie en de pinguins' (category 6-9 jaar);
En een speciale Pluim van de Senaat van de Kinderjury voor Tosca Menten, voor haar boek 'Dummy de Mummie en de tombe van Achnetoet'.
En hier alle prijswinnaars op de foto met de Senaat van de Kinderjury!
Prijs van de Nederlandse Kinderjury
The cat's whiskers
Op deze foto van ongeveer een jaar geleden had ze nog een Adolf-esque snorretje - kort gebeten en kort gehouden door haar broer. Want als het dan eenmaal kriebelt als je bij elkaar in bed ligt, blijf je bijten. Een korte baardhaar prikt nu eenmaal meer dan een lange, zoals iedereen die wel eens man (of vrouw) met een five o'clock shadow heeft gezoend kan bevestigen.
Mussen op het strand
Zo denk je jaren niet aan ze en dan vliegen de mussen bij herhaling je blikveld binnen. Dit zijn Zandvoortse strandmussen die zich perfect hebben aangepast aan de leefwijze van de loungende & chillende homo sapiens Germaniënsa et Hollandiënsa.
De mussen kwamen heel dicht bij de lunchende gasten van het Boekblad aan Zee-evenement waar ik foto's maakte. Op een gegeven moment pakte ik in een opwelling een pijnboompitje van het bord van een Groningse boekhandelaarster en legde die op haar scheen. Dat vond ze gelukkig goed - Groningers raken geloof ik niet zo snel ontstemd. En het werkte: een paar dappere musjes gristen de pijnboompitjes - want het bleef natuurlijk niet bij één pijnboompitje - van haar jeans.
Daarna probeerde ik met wat andere gasten op een picknicktafel om de musjes op het logo van Boekblad te krijgen. Daarbij werden wij een beetje ondermijnd door een gepensioneerde tandarts die zo enthousiast overal kruimels brood begon te strooien dat de mussen helemaal niet meer op tafel hoefden te komen. Maar een paar musjes deden dat uiteindelijk gelukkig toch.
Stichting Aap
Als je apies wilt kijken kun je beter naar Artis gaan. Of Burgers Zoo. Bij Stichting Aap, zoals de medewerkers op de Open Dag voor donateurs niet ophielden te herhalen, heeft men een 'hands off' beleid. De mishandelde, getraumatiseerde en gevangen gehouden apen die zij opvangen, moeten vooral weer leren om aap met de apen te zijn. Zoveel mogelijk zonder mensen. Ook als dat hunkerende apofiele open dag bezoekende donateurs zijn.
Hier en daar vingen wij wel een glimp op van een mandril of rhesusaapje, wasbeer of Japanse eekhoorn. Maar vooral luisterden wij naar de verhalen van de verzorgers, die geprivilegieerde wezens die wel bij apen mogen. En naar de begeesterde oproep van de directeur om je opgespaarde doch ongebruikte Airmiles te schenken aan Stichting Aap. Een briljant idee: er is een reservoir van 250 miljoen (!) euro's aan gespaarde Airmiles die nooit te gelde worden gemaakt, De eigenaars doen er niets mee en als ze niet ingewisseld worden, zijn ze op een gegeven moment niet meer geldig. Schenken aan Stichting Aap dus en wel Onmiddellijk. Voor alle lotgenoten van die recent opgevangen chimpansee die in België door een oud vrouwtje werd gehouden en (net als zij? vraag je je dan af) leefde op een dieet van bananen, bier en bonbons.
Mussen op het balkon
Zomer, herfst, winter, lente: in Dorpstraat ons dorp gaat het voederen der vogels gewoon door. Als de kauwtjes bezig zijn, wagen zich gaan andere vogels op het balkon. Maar die zijn kennelijk even voldaan en nu zien de mussen hun kans schoon.
Meisje in het Groene T-shirt
Het is een fenomeen: de Grijze Jager jeugdboekenserie van John Flanagan. Voor de niet-jongeren onder ons: denk Tonke Dragt's De brief voor de Koning met een toefje Tolkien.
Uitgeverij Gottmer presenteerde vandaag de Nederlandse vertaling van deel 10 in het Archeon in Alphen aan de Rijn. Het themapark dacht dit te kunnen combineren met een 'Vikingweekend' maar werd overspoeld door zoveel Grijze Jagerfans dat er geen Viking meer te bekennen was. Er waren zoveel Grijze Jagers dat Gottmer de boekpresentatie zelfs twee keer heeft gedaan. Er kwamen duizenden mensen op af.
Tijdens de eerste presentatie werd in een bomvolle Arena het eerste exemplaar van De Keizer Van Nihon-Ja na een zwaardgevecht tussen twee Japanesque slechterikken en vijf Middeleeuwsiaanse krijgers veiliggesteld voor de Nederlandse lezer. De ceremoniemeester (met Robin Hoodhoedje) rende daarop het publiek in en gaf het eerste exemplaar aan 'jij, dat meisje in het groene T-shirt!', die haar geluk nauwelijks lijkt te bevatten.
Oplossing voor Probleemzoekende Jonge Ouders
Fietsend door de Van Woustraat werd mijn aandacht getrokken door helgroene koeienletters op de gevel. Zag in een flits op de ruit dat het om een kinderdagverblijf ging. Maakte rechtsomkeert om een kiekje te scoren.
Kan iemand die over enig gezond verstand beschikt hier een kind naartoe willen sturen? Hadden de ouders van Shirley Temple haar hier heengebracht?
En zouden de baby's bij de selectie zelf moeten laten zien over de X-factor te beschikken of ligt die bewijslast bij de ouders?
World Press Photo - mijn favoriet
Een grote, net niet te grote tentoonstelling met veel, net niet teveel verschrikkingen in beeld, maar ook heel gewoon mooie, intrigerende, ontroerende.
Deze was vandaag mijn favoriet. Het enige klassieke orkest in - ik geloof Ivoorkust - heeft inmiddels 200 leden. Deze celliste is ook verkoopster op de markt en oefent in haar vrije tijd op haar instrument.
Abonneren op:
Posts (Atom)