Vergeten te uploaden voor ik op vakantie ging: de mais is geoogst, het veld is leeg. Foto dd 16 oktober. De hele serie staat hier.
De Akker
KeienKatten
Navigeren op Malta is een soort loterij. Maar zelden staan plaatsnamen aangegeven op de borden en een brede, uitnodigende weg kan plotseling veranderen in wegdek van gatenkaas, ingesloten door hoge naar wankel ogende stenen muren. En dan ben je opeens ooggetuige van een duel; geen van deze twee jongens wilde ook maar een haarbreedte toegeven. Ze hebben de motor afgezet en gekeken hoe het zou aflopen, naar wij hadden niet zoveel geduld als de poezen. Of misschien kwam het doordat wij op vakantie zijn en zij niet. En als ze niet geweken zijn, dan staan ze daar nu nog.
De catacombenkat
Bij de catacomben van St. Paulus. De bruin-rode dingetjes op de voorgrond zijn kattenbrokjes. Deze katten raken alleen nog opgewonden van Purina of Felix kalkoen.
De tempelpoes
Heeft niets met mensen en je moet vooral niet dichtbij willen komen. Teveel tempel maakt ook poezen gewoon een beetje raar.
L in 't water
Vandaag naar Gozo, een eilandje toe noorden van Malta. Het is kleiner, rustiger, mooier en groener dan Malta. De foto is het blauwe venster aan de westkant van het eiland, het witte spatje in het water is L., die er natuurlijk meteen is ingesprongen terwijl ik in de schaduw op de rotsen zit, naast een bezorgde spaniel die het naar niets vindt dat zijn baasje in het water ligt. Ik kan hem goede begrijpen. De mens is niet met kieuwen geboren.
Te mooi om waar te zijn?
Inderdaad. Dit pittoreske dorpje aan een wonderschone baai is gebouwd in 1980 als decor voor een Popeye film (met echte acteurs). Nu een treurig pretpark voor kleuters onder de 5, en alleen op afstand oogt het nog zoals Walt Disney het bedoeld heeft. En dan ziet het er lieflijker uit dan het meeste wat er op Malta gebouwd is (veel wat oud is en geen kerk of palazzo werd de afgelopen jaren rücksichtslos tegen de vlakte geslagen en vervangen door iets vierkants tim beton).
Geborduurde Kussens
Op zondag in Valleta zijn alle kerken dicht (hoezo superkatholiek land?), behalve St. Paul's Anglican Church. L. Vindt het er maar een kale bedoening, maar ik raak geheel verkocht als ik de talrijke knielKussens zie die de Maltese Miss Marples hebben zitten borduren
De Hondenkuil
Ons appartement in Malta beslaat de kelder van het huis van onze gastfamilie, die behalve gasten ook nog 3 katten, 3 honden en onnoemmelijk veel Japanse Koivissen houden. De katten komen gezellig buurten, de vissen houden het - uiteraard - bij hun vijver, en de honden zitten in een betegelde kuil: een Duitse herder, een Deense dog en een rottweiler. Vooral de laatste (de jongste) barst voortdurend in imponerend geblaf uit. Vooral als je voorover leunt en een foto maakt. De herder is hier niet te zien, die had zich even teruggetrokken in het nachtverblijf. In onze ontbijtkuil voor de kelder ruikt het soms licht naar Artis, als de roofdierhokken aan een schoonmaakbeurt toe zijn.
Poezen eiland
De visserspoezen van Ghar Lapsi: geen zwembad om bij te loungen, maar wel een bootje om onder te rusten.
Pool Cat
1 van de 3 jongens die ons verblijf hier in Malta zullen veraangenamen. Ze wonen bij het zwembad maar komen bij ontbijt en avondeten graaq naar ons. En later op schoot op de bank.
Moeheid van het IJzer
Eigenlijk is het opmerkelijk dat Amsterdammertjes altijd rechtop staan. Zagrebiaantjes laten het kopje wel eens hangen.
Bij de kapper
Het is weer zo ver. Tijd voor een haarbehandeling. Vorige keer in Zagreb een willekeurige frisor uitgezocht, maar dat beviel niet. Dit keer op advies van de Kroatische-die-het-weten-kan Goga deze bruisend hippe kapperstent (een Franse franchise) in hartje Zagreb binnengestapt. De friseuses dragen witte pakken en witte Zweedse muilen, de klinische look overheerst. Alle andere dames die gekapt worden (en voor de gelegenheid ook een wit jasje hebben aagnemeten gekregen) klemmen hun handtas stevig vast terwijl hen de haren gewassen wordt. Ik heb een Kroatisch tijdschrift in handen gedrukt gekregen met veel plaatjes. Opdat ik mij niet verveel. En kreeg vervolgens speciaal een kapster toegewezen die Engels sprak en mij vertelde dat zij een van de laatste generatie was die nog Pionier was geweest in het oude Joegoslavie.
Abonneren op:
Posts (Atom)