Hoe hij dit keer te water is geraakt hebben we niet gezien. Waarschijnlijk heeft hij een misstap gemaakt, of maakte hij een rare bokkensprong bij het horen van een gek geluid en is hij uitgegleden en toen in de Ee beland. Wij hadden het pas door toen wij door het raam mensen in boten vanaf het water vreemde, ja verontrustende signalen zagen geven. Het soort waarop je echt niet vriendelijk terug gaat zwaaien maar je afvraagt wat er aan de hand kan zijn. En die toen hun boot aanlegden om Willy Drie te redden, die verbluft in het water dreef.
Koeien kunnen zwemmen. Maar de wal is te hoog om zelf uit het water te raken. Inge en twee Duitsers hebben hem aan oren, staart en poot uit het water gesleept. Ik had helaas (onvergeeflijke fout!) geen camera bij me. Ik overwoog wel om heel hard het huis weer in te rennen om er een te halen, maar ik wilde niet weglopen van de plek des onheils. Dat betekent waarschijnlijk dat ik een slecht fotograaf, maar een toegewijd ossenkalverhoeder ben.
In elk geval werd Willy Drie weer op land getrokken en teruggebracht naar zijn stal om van de schrik te bekomen en op te drogen. Later op de dag ging hij weer naar buiten - ditmaal in de paardenbak. Daar mocht hij Inge helpen met het opruimen van de paardenvijgen, hoewel hij duidelijk meer plezier beleefde aan de kruiwagen. Als een kleine Cassius Cow bestookte hij die met snoeiharde kopstoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten