Horen, Zien, Zwijgen

Mollen. Door deze kleine zwartbontige dondersteentjes verandert het grasveld rond Nr. 9 in rap tempo in een knollenveld. Mijn tolerantie neemt af naarmate de grasmat verder naar zijn mallemoer gaat. Kunnen die beestjes zich niet een klein beetje inhouden?

Nee.

In de weilanden en akkers die Nr. 9 omringen is een echte mollenvanger actief: Frans. Een website heeft hij niet, zoals deze collega, maar met zijn twee compagnons vangt hij 8 tot 900 mollen per jaar - gemiddeld zo'n 2,4 per dag dus. Het is een continubedrijf, want als een mol wordt gedood, wordt diens plaats ingenomen door een nieuwe mol die op zoek is naar een eigen territorium.

De mollenvanger heeft vijf vallen in de gangen rond Nr. 9 gezet, want de tuin is weer een fijne uitvalsbasis voor de akkers en weiden die zijn jachtterrein zijn. Die vallen zitten in de gangen en zijn bovengronds gemarkeerd met een rood vlaggetje op een stokje. Als de mol bij de dagelijkse inspectie van zijn gangen in zo'n val stapt, is het einde oefening voor de mol. 'Het gebruik van een schaarklem is het meest diervriendelijk, omdat deze leidt tot een snelle en pijnloze dood van de mol', Zeggen deskundigen.

Het is vast mijn stadsmeisjesnatuur, maar ik vind het zielig; zelfs dood zien ze er schattig uit. Kan dat echt niet anders?