'Het Mannetje' noemt mijn vader hem, de SRV-man die al sinds mensenheugenis de dagelijkse boodschappen aan huis brengt. Populair is hij nooit geweest - het is het soort winkel waar je bij alles de uiterste verkoopdatum moet nakijken, want bedervelijkheid is voor Het Mannetje geen reden om een artikel uit de schappen te halen. Integendeel, Over Tijd moet juist snel van de hand.
Enfin. Toen ik klein was, nam Het Mannetje, ooit begonnen als melkknecht maar inmiddels strategisch gehuwd met de oudste dochter van de melkboer, de zaak over. En omdat hij een Mannetje is dat met zijn tijd meegaat, werden melkwinkel en SRV- kar omgedoopt tot 'Zuivelboetiek'.
Decennialang reed Hofmans Zuivelboetiek met zijn bederfelijke waar door het dorp, waarbij hij ook het Tehuis aandeed om de bejaarden van koekjes en luxe toiletpapier te voorzien, bij voorkeur de duurste. Toen mijn moeder en ik vanochtend op weg gingen naar de tandarts, troffen wij de wagen bij de ingang. En wat blijkt? Het Mannetje is wederom met zijn tijd meegegaan. De Zuivelboetiek is dood. Leve de Zuivelservice.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten