My Man

Toen Chick vanochtend haar pleister had verwijderd en aan de hechtingen begon te knagen alsof het Chuckies snorharen waren, was het duidelijk tijd voor maatregelen. Bovendien gedroegen zowel Chick als Chucky zich alsof er niets was gebeurd: Ze denderden door het huis, besprongen elkaar vanuit hinderlaag na hinderlaag en rolden stoeiend over de vloer, vaak met hun buikjes naar elkaar toe waarbij ze dan allebei naar hartelust trappelden met de achterpootjes.
Dik kans dat Chucky met zijn nagels de kersverse operatiewond van Chick zou openhalen, dus ik heb bij de dierenarts een rompertje voor haar gehaald. eXtra eXtra Small, en dan zit het zit nog vrij ruim. Rood met een zwart biesje. 'Heeft u ze ook in turquoise?' informeerde ik nog, maar dat was niet zo. Een hevig ontstelde Chick kreeg haar rompertje aan.
Toen ik na een uurtje boodschappen thuiskwam, lagen ze knus op de bank. Het pootje van Chick op Chuckies arm geeft het geheel een Aangekleed-Gaat-Uit-gevoel.