Kamer 16

Ze hebben geen spreekuur in het verpleegtehuis waar mijn moeder sinds een week woont - je mag de hele dag door op bezoek komen, maar dat is een schrale troost. Mijn vader komt elke middag langs, maar ook dat is een schrale troost. Dat er vrij snel mensen voorhanden zijn om je naar de wc te brengen, is een schrale troost. Dat niemand je krant zal stelen omdat geen van de medebewoners een krant of een boek leest, is een schrale troost. Huis weg, eigen kamer weg, verhuisd naar een institutie vol vriendelijke verzorgers met een Veluwse tongval. Het valt niet mee.