De oude reed nog wel, maar de niet-vitale functies vielen een voor een uit: achterruitverwarming, blower, snelheidsmeter, kilometerteller, bijstelknopje voor de buitenspiegels, er begonnen lampjes te haperen en er lekte op een niet precies te lokaliseren plek olie uit een leiding. En na bijna 15 jaar en 215.000 kilometer Peugot 106 (zij rustte in vrede) kan ik sinds gisteren uitroepen: De auto is dood. Leve de auto! Want ik heb een nieuwe.
'Wat voor een?' vraagt men, en ik antwoord trotsch: 'een lentegroene. Met een kattenneusje.' (Let op het Citroen-logo voorop dat ton-sur-ton in groen is uitgevoerd!).
Tante Katja wilde weten of zij al een naam heeft, en inderdaad, die heeft zij. Suzy Q. maakt dat ik van een gewoon mens opeens een kek mens ben geworden. Zo kek dat ik ook meteen mijn mobiele telefoonabonnement heb verlengd en daarbij een nieuw mobieltje heb gescoord. Weliswaar helemaal niet kek, maar wel met een agenda en een 5.0 megapixel camera, waarmee bovenstaande foto is gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten