Waar Is De Buurman?

Elke dag loop ik langs 1-hoog. En al maanden ligt daar post. Eerst viel mij dat niet zo op, want de buurman was sowieso regelmatig een paar dagen in de week niet thuis. Ik dacht altijd dat hij dan bij zijn oude moeder zat, zonder dat ik nou precies weet waar ik die wijsheid vandaan heb.
Toen ging mijn wasmachine lekken. Dat was in november. De buurvrouw van de begane grond waarschuwde mij - bij haar stroomde het in flinke hoeveelheden van het plafond naar beneden. Ik legde daarop een briefje bij de buurman van 1-hoog, met excuses en verzoek om de schade op te maken. Er kwam geen reactie.
Twee weken later bekeek ik de stapel post nog eens. Zakelijke post, ledenblaadje van een gematigde politieke partij, brief van de bank, het nutsbedrijf, belastingdienst. Geen brieven van iets dat een werkgever zou kunnen zijn. Twee kerstkaarten - dat was in december.
Nu is het januari, en de stapel post groeit langzaam verder. Waar is de buurman? Hij was nooit een mensen-mens, maar dit? Ik bel de woningbouwvereniging. De mevrouw vraagt of ik denk dat mijn buurman dood binnenligt. Want dan wordt het een politiezaak. 'Dat weet ik niet,' zeg ik, 'of hij dood binnenligt.' Maar het is raar. De gordijnen zijn permanent er gesloten. De mevrouw van de woningbouw zegt uiteindelijk zuinig dat ze een aantekening zal maken dat ik gebeld heb. Alsof dat helpt.