Liefdevol raspt Chicky's tongetje over de snoet van haar broertje. Eindelijk zijn z'n wangetjes fatsoenlijk te belikken. De kap is eraf - zonder mijn toestemming.
Toen ik gister thuiskwam holde Chucky mij vrolijk tegemoet zonder de kap om zijn kop die moest voorkomen dat hij aan de hechtingen in zijn linkerachterpootje gaat zitten knagen. De kap lag met vochtige aangeknaagd koordje achteloos achter een stoel in de huiskamer, terwijl Chick en Chucky opgewekt rondgaloppeerden.
Toen de kap drie dagen geleden even af mocht begon Chuck meteen aan de zwarte draadjes tussen zijn teentjes te frunniken, maar nu likt hij dat pootje niet meer dan de andere, dus wat mij betreft (en ik mag het zeggen) blijft de kap af. En morgenochtend om half negen mogen de hechtingen er eindelijk uit.
De Kap Is Eraf
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten