Poezie in park Frankendael

Poëzie in het park - in het kader van Amsterdam Wereldboekenstad trotseerden de echte die-hards de regen en de wind en wentelden zich (zondag, 20 juli) in gedichten in Park Frankendael. Hadden de thuisblijvers ongelijk? Natuurlijk. Zelfs ik meldde mij spontaan aan voor een gedichtenworkshop, samen met een Purmerendse, en twee Zuidhollanders werkten wij, terwijl er steeds meer mensen onder hetzelfde tentdak kwamen schuilen, wat leidde tot minder concentratie, maar meer verbroedering alom.

Dertig echte dichters traden op, en toen een quintet bronsgevooisde heren, en daarna lazen wij, zondagworkshopdichters, onze gedichten voor op het Grote Podium (na enige zachte drang van onze bezielende gedichtenworkshopleraar, Jacques Brooijmans). Dit was mijn pennevrucht:

Nat! Nat! Nat!
Van de regen uit de drup.
Schuilen onder een uigevouwen scherm
flarden stemmen, fado
De lucht van plastic tafelkleed,
soppend gras, koffie ergens ook.
Meer dichters dan vogels hier
en lachende honden onder parasols.
Wij schrijven ons op hard gras
tegen de verdrukking in
van de regen uit de drup.

De echte dichters lazen natuurlijk echte gedichten: Ibrahim Selman (met boek), Louise Liliane (in rode broek), en een mevrouw die zelfs de dieren wist te fascineren. Vrijwilliger Paul hield de parasols in bedwang als een goochelaar tijdens een draaiende-borden-act.