Ook namens die kippen die buiten beeld bleven

Je kunt het doen, je kunt het laten, maar elk jaar moet er toch weer dat Besluit vallen: Kaarten sturen? Geen kaarten sturen? En zo ja, wat dan? Er zit iets huiveringwekkends aan zelfgeknutselde kerst- en nieuwjaarskaarten. Enerzijds is het truttig, anderzijds toch-ergens-best-wel-hartverwarmend. We gaan voor dit jaar wederom voor de hartverwarmende truttigheid. In dit geval een groepsportret met dieren. De aandachtsboog van de meeste beesten is fors korter dan die van een drie-jarig kind, dus met 7 beesten op de foto gaan is een uitdaging. Na het indrukken van de knop had ik 5 seconden om terug te hollen, plaats te nemen op de bank en de katten te belemmeren om te ontsnappen. Maar dat het resultaat een soort van zootje is, was ook de bedoeling.

De paarden en de honden paaien we met - zorgvuldig buiten beeld gehouden - winterwortels. Daar zijn ze dol op. Inge deelt ze uit, vandaar dat zij hier het hartverwarmend middelpunt is. De kip heeft geen keus; zij ligt klemvast aan de borst. Bij katten ligt het uiteraard wat lastiger. Chucky berust, Chick staat op punt van ontsnappen. Buiten beeld bleven Foppe, Bolletje en Henny.

Voor de volledigheid, dit zijn, van links naar rechts, op de bovenste rij: Melvin, Feye. Middelste rij: Inge, ik, Roesjka. Onderste rij: Quincy, Puntje, Chuck, Chicky.