Rabat

Drie nachten in Marokko en elke nacht in een ander bed geslapen; 1 nacht in Casablanca in een zwaar naar insecticiden ruikend donkerhouten bed. 1 nacht in Rabat (Hotel Berlin, wat je met een Duits, niet een Frans accent moet uitspreken) in een kamertje model ruime klerenkast zonder raam, (nou ja, heel hoog was een raampje naar de gang, en in die gang was dan ook wel weer een raam, maar opgesloten voelde het wel). E afgelopen nacht, op mijn dringend en aanhoudend verzoek, in een ruimere kamer met enig uitzicht op Avenue Mohamed V, de opa van de huidige monarch. Het leven wordt, kortom, steeds beter. Het is wel wat lawaaiiger, maar je bent niet van de rest van de wereld afgesloten.

Nog een nouveauté: dit is voor het eerst sinds donderdag (het is nu zondag) dat ik toegang heb tot het internet. Schokkend - hoe deed ik dat vroeger toen internet nog niet bestond (hier hoort een vraagteken; maar die kan ik op dit afwijkende, half arabische toetsenbord niet vinden, dus die moet er even bijgedacht). Ik kan ook nog geen eigen foto gebruiken dus ik vis er een van het internet. De groots opgezette maar nooit voltooide moskee van Jacob de Onoverwinnelijke of, zoals men her zegt, (Abu Yusuf Ya'qub al-Mansur.

De Hassan Toren (nu 44 meter hoog) had de minaret moeten worden, net zoiets als de Giralda in Granada in Spanje. Zonder trappen maar met hellingen waar je te paard naar boven kon galopperen om daar op te roepen tot gebed.

Het had de hoogste minaret op aarde van de grootste moskee ter wereld moeten worden, maar Sultan Yacoub al-Mansour ging dood (in 1199) voordat de klus geklaard was en men stopte met bouwen. Het klinkt als iets voor het Guiness Book of Records: de grootste, ooit geklaarde klus ter wereld.