Speelkwartier

Willy Drie vond vandaag een onverwacht speelmaatje in Rakker. Rakker is niet bang voor kalfjes (misschien kent hij ze uit zijn vorig leven als Maltese zwerfhond) en snel genoeg om Willy Drie's kopstoten te ontwijken. Voor meer foto's, klik hier.

Bronco Billie

En om nou niet helemaal te vervallen tot het kinderboerderijniveau van een katten- en kalverenblog, zijn hier wat foto's van Melvin in zijn glansrol als Bronco Billie.

Willy Drie

De wereld wordt groter voor Willy Drie. Het is prachtig weer, hij gedijt goed en hij mag regelmatig naar buiten. Hij rent mij eruit met sprintjes trekken en daarom mag hij alleen daar loslopen waar hij zich niet kan bezeren en waar hij niet per ongeluk in het water terecht kan komen. Een goede plek is het kleine weitje als de paarden er niet instaan. Helaas staan de paarden daar vaak wél en ze hebben er het gras kort gegraasd. Het is te kort voor een kalfje. Kalfjes leren gras eten van het sabbelen aan lange grasstengels. Voor lang gras moeten we andere randjes zoeken.


De afgelopen acht dagen is Willie Drie vijf kg aangekomen. Hij weegt nu 36 kg. Hij is groter geworden, en breder. Hij is ook een stuk sterker - zijn eerste musketonhaak heeft hij al stukgetrokken. Hij heeft nu een steviger halsband om. Vanmiddag lag hij aan een longeertouw in de voortuin naar de bootjes te kijken. Hij had veel sjans.

Deze week zag ik voor het eerst  (en begon ik van opwinding op en neer te springen) dat Willy Drie zijn tong meer gebruikt. Bij het drinken uit de speen doet hij dat natuurlijk al: zijn tong vormt een gootje waar de speen mooi inpast. Maar nu begint hij zijn tong uit zijn bekje te steken als hij aan bladeren en grasstengels sabbelt. Als hij straks echt gras eet dan zal hij met zijn ruwe tong een bosje gras vastgrijpen en afrukken. Hij kan het nog niet, maar hij probeert het een beetje, zonder dat hij door heeft hoe dat nou eigenlijk moet. Af en toe eet hij - nog een beetje per ongeluk - al een beetje koeienmuesli en een sprietje hooi. En:  vanmiddag zag ik hem herkauwen!

Van alle andere dieren zijn Feye en Roeschka Willy Drie goedgunstig gezind. Melvin vindt hem nog steeds maar niks, Quincy is een beetje bang voor hem. Chuck vindt Willy Drie's bokkesprongen heel erg eng en Chicky (dapperder uitgevallen) een beetje eng. Willy Drie bekijkt ze allemaal met grote nieuwsgierigheid.

Huilen

In de Oude Kerk is World Press Photo neergestreken (nog tot 3 juni). 2011 was het jaar van Egypte, Lybië en Japan en die zijn dan ook ruim vertegenwoordigd. Veel leed prachtig verbeeld - het lijkt wel televisie soms. 

Tussen al het visueel geweld bleef deze foto voor mijn geestesoog hangen - een huilende jonge vrouw tussen de puinhopen van haar stad, twee dagen na de Tsunami.  Fotograaf Toshiyuki Tsenenari won er de 3e prijs Reportage Singles mee.

Het deed me denken aan het schilderij van Rembrandt, Jeremia treurend over de verwoesting van Jeruzalem. Die is heel anders. Maar toch ook weer niet.

Het lijkt Tsjetsjenie wel

 

Knibbel knabbel knuisje, wie eet daar een flatgebouw op? Tot half acht 's avonds bleef de graafmachine hapjes van het flatgebouw nemen. Muur voor muur, kamer voor kamer, steen voor steen en brok voor brok gaat het gebouw tegen de vlakte. Een achtertuin als oorlogszone. 

Willy Drie ietwat onder controle

Dit hondentuigje lijkt heel aardig, maar de lichaamsbouw van een kalfis heel anders dan van een hond. Zodra Willy Drie zijn kop naar de grond toe beweegt - wat met al dat gras niet zo vreemd is - glijdt het tuigje langs zijn nek naar beneden. Het is beter om de riem aan zijn halsband vast te maken. Niet dat hij meeloopt; vooruit lopen op bevel is voor Willy Drie duidelijk iets totaal tegen-natuurlijks.

Cadeautjes

Hier zaten twee wijnglazen in, ter gelegenheid van het geregistreerd partnerschap volgende week. Daarmee ben ik inmiddels vrij druk (de hele schuur schoongemaakt omdat het slecht weer wordt volgende week en we toch willen barbequen). Dáár had ik natuurlijk foto's van moeten maken - voor en na - want het verschil is enorm en ik had een zwarte zweetsnor van het stof. Maar dat heb ik niet gedaan. (Voor de update over Willy Drie - hij woont nu wat ruimer, zie hier zijn eigen blogje.)

Mijn volgende bijdrage mag niet over een beest gaan, heb ik besloten. Er zijn tenslotte zoveel andere leuke dingen om over te bloggen. Ik kan er nu alleen niet een bedenken.

Willy 3: De bewegende beelden

De schok was groter voor de peterselie.

Probeer zo maar eens je tanden te poetsen

Willy Drie (9)

Zaterdag. Vandaag weegt Willy Drie 24,5 kg en dat is 1,5 kg meer dan vorige week. Een gewichtstoename van 6,5%! Is dat goed? Op het internet staan groeicurves voor kalveren, die ervan uit gaan dat een kalf bij de geboorte zeker 40 kg weegt, en de eerste twee maanden zeker een pond per dag groeit. Een kalf van drie weken hoort volgens die statistieken zeker 50 kg te wegen. Willy Drie is nog niet de helft daarvan: hij is heel klein en ook heel kwetsbaar.

Met een emmer warm water en een borstel maak ik na het wegen zijn achterkant poepvrij. Want klein of niet, ik wil een schoon kalf, niet een kalf dat onder de aangekoekte stront zit. Dat wassen is natuurlijk puur een grotestadsmensending. Een echte veehouder zit er niet mee dat zijn kalf een poepkalf is. Maar ik bén een grotestadsmens en op dit vlak doe ik geen concessies. (Een ander grotestadsmensending is zeggen: 'Maar je gaat hem natuurlijk niet slachten!', terwijl alle plattelandsmensen er juist vanuit gaan dat Willy Drie's toekomst in de vriezer zit. Dat is gelukkig een keuze die nu niet aan de orde is.)

Na de wasbeurt doen Inge en Willy Drie onder grote belangstelling van Melvin en Feye een wedstrijdje wie het eerste bij het kippenhok is.

Terug gaat al een stuk langzamer. Inge is echt moe.

Het laatste stukje naar de stal moet Willy Drie verleid worden om mee te lopen. Dat lukt alleen als je inspeelt op zijn sabbelbehoefte. Het is uit nood geboren valsspelen, want Willy Drie werkt niet mee vanwege een vriendelijk verzoek en tegen zachte drang verzet hij zich instinctief.  Twee of drie uitnodigende vingers volgt hij daarentegen graag. 

Klus geklaard

'Chick heeft een nieuwe hobby,' beweerde Inge. 'Ze vist troep uit de vaart.' Chick legt daarbij een voorkeur aan de dag voor plastic zakjes boven plastic bierglazen.
Chicky als hoedster van schoon oppervlaktewater? Ik besluit de proef op de som te nemen en gooi een boterhamzakje, half gevuld met water, in het haventje. En ja hoor: Chick gaat meteen op jacht.Om te zien hoe ze dat doet, klik hier.

A Room with a View

 De werkzaamheden waren vertraagd door een onverwachte vondst van asbest in de fundering, waardoor er een tijdlang niets leek te gebeuren. Maar dat is nu opgelost en sinds deze week wordt er weer lustig op losgesloopt.

De bomen lopen uit. De bejaardenwoninkjes recht tegenover de flat van tante Katja zijn verdwenen, evenals een flink deel van de ramen. De kunststof kozijnen liggen opgehoopt in wat ooit het plantsoentje was, klaar om te verdwijnen in de roze, groene en blauwe containers. De ruimten die ooit kamers en keukens waren liggen er als open wonden bij. De duiven die zich daar hadden gevestigd, zijn zeer van slag. Ze zoeken naar nieuwe plekken voor hun nesten. Tot groot ongenoegen van de bewoners heeft een aantal duiven een oogje laten vallen op de galerijen van de flat aan de Plesmanlaan.

Voor het overzicht, klik hier.