Waal bij Zaltbommel
Het standbeeld is van beeldend kunstenaar Marcel Smink; met s
Het slappe linkerhandje geeft de hoogte van de waterstand aan waarop de waterkering van Zaltbommel is ontworpen: 8,87 m+ NAP. Leuke muts!
Nadat de styliste door de garderobe is geweest
Personal styler Vivien is door mijn kledingkast gegaan. Ik had natuurlijk een 'foto vooraf' moeten maken, maar dat is er bij ingeschoten. Geloof me: die puilde uit.
Alles wat niet meer paste, nooit bij mij gepast heeft, eigenlijk nooit lekker zat, te vaak gewassen, kapot, versleten of domweg Fout was, is eruit gegaan. Het resulteerde in drie zakken kleren naar Humanitas en één zak zomerkleren die pas in april/mei weer open hoeft. Twee broeken die wegens kappotte rits naar de kleermaker moeten. En wat bleef is buitengewoon fraai opgevouwen - dat zal ik wel nooit evenaren- en halflege klerenkast. Waar alleen maar lekkere kleren inzitten.
Stap twee volgt over drie weken: een shop afspraak met Vivien om de ontbrekende basics in mijn collectie aan te vullen. Wordt vervolgd!
Henk & Halbe
De feestelijke opening van het nieuwe Letterenhuis werd verricht door onze staatssecretaris voor Cultuur, Halbe Zijlstra. De toon van de toespraken is blij, ja hartelijk. Staatssecretaris Zijlstra en Nederlands letterenfondsdirecteur Henk Pröpper zijn duidelijk op hetomgangsniveau Henk & Halbe aangeland. Bij de bezuinigingen is het letterenfonds (fluistert een ambtenaar van OC&W mij in de oren) er nog relatief goed vanaf gekomen. Maar je weet maar nooit wat er in volgende bezuinigingsronden gaat gebeuren - Henk kijkt vooruit, dat is zeker.
Enfin. Tijdens de toespraken vliegen de woorden synergie, kruisbestuiving en inspiratie ons om de oren. Iedereen is blij, en zo hoort het ook bij zo'n gelegenheid. De voormalige kweekschool aan de Nieuwe Prinsengracht 89 is nu een huis met vele woningen. Behalve het Nederlandse letterenfonds wonen er ook de Stichting Schrijvers School Samenleving, Stichting Lezen het Nederland en Fonds voor Midden- en Oosteuropese Boekprojecten (CEEBP).
Haasje
Dit is Haasje. Misschien is het geen haasje maar meer konijnesque, of een gehaakt wezen zonder equivalent in de dierenwereld - maar voor mij is het Haasje. Haasje heeft geen gender en Haasje waakt over Elisabeth.
Ik vind dat er iets heel rustgevends van Haasje uitgaat. Dat komt waarschijnlijk mede door de eigenzinnige oortjes. Haasje is schalks, maar straalt tegelijkertijd solidariteit en meelevendheid uit.
Haasje doet mij bovendien altijd denken aan het refrein van het liedje dat ik achter in de auto als zesjarige met hoog, schel stemmetje op volle sterkte in het oor van mijn vader zong - een dialoog tussen een hertje en een haasje in het bos: "Hertje, hertje help mij toch / straks schiet mij de Jager nog / Haasje, haasje kom maar hier / en reik mij de hand."
Ouderwets
Onmogelijke vraag: 'wat wil je voor je verjaardag?' Je kunt de lieve oude tante niet met goed fatsoen vragen om tien miljoen euro, een goddelijk lichaam of een topcarriere als fotograaf. Maar ook een verzoek om een nieuwe rode multomap een of een driesterren Sodokuboekje kunnen op weinig enthousiasme rekenen - ik spreek uit ervaring.
Vorig jaar was er die briljante ingeving: een puddingvorm. Dát is nou een aardig cadeau, dacht ik - betaalbaar en origineel. Wie heeft er tegenwoordig nou nog een puddingvorm?
Dat bleek ook precies het probleem: de puddingvorm is passé. Blokker, V&D, De Bijenkorf, Xenos: ze verkopen die dingen gewoon niet meer. Uiteindelijk realiseerde tante Katja zich dat er een puddingvorm bij haar al jaren ongebruikt achter in de kast lag. Die is nu teruggeroepen tot actieve dienst. Griesmeelpudding met vanille- en kaneelstokje, bessensap en blaadjes munt.
Onderkomen
Ze zitten er nu ruim een maand - op 4 augustus verhuisden mijn ouders van verzorgingstehuis De Vier Dorpen naar verpleegtehuis Het Zonnehuis, driehondetd meter verderop. Van een plek waar 'wonen en zorg gescheiden zijn' naar een plek waar 'wonen en zorg zijn geintegreerd'. Zorg die beter zijn afgestemd op wat goed is voor mijn ouders. Maar je bent wel weer meer patient.
Een enorm voordeel is dat het niet meer zo hokkerig oogt: in plaats van een kleine huiskamer en een lleine slaapkamer is er nu een grote leef- slaapruimte. Een studio, als je het een hippe naam wil geven. Dat voelt veel beter. En er zijn ruime deuropeningen en ruime gangen, zodat je met een electrische roelstoel veel beter uit de voeten ( of wielen) kunt. Mama gaat nu in de centrale hal haar kramtje lezen en buiten in de tuin naar de geitjes en vogeltjes kijken. Dat is een enorme verbetering.
Schip Ahoy!
Door de slechte zomer was het er niet meer van gekomen - een middagje weg met de boot. Voor het eerst in zes maanden gingen Chick & Chucky aan boord voor een rondje Slotermeer.
Ze waren het duidelijk niet vergeten; al vrij snel hielden ze het dek voor gezien en gingen lekker met elkaar klieren in de kajuit.