De nachtelijke ontdekking van Chucky (foto Inge).
Smeuig tot op de bodem
Ruschka is de pre-vaatwasser in het huishouden. Sommige klusjes zijn smakelijker dan andere. Calvé heeft als slagzin: Wie is er niet groot mee geworden? Voor Ruschka geldt: Calvé - Daar kun je oud mee worden.
Ons-koor.nl op de Veluwse Markt te Beekbergen
Het is jammer dat er geen geluid bij zit. Dit koor is het levende bewijs dat dames ook wel eens te laag kunnen zingen.
Marianne Breslauer in het JHM
Het Joods Historisch Museum is zo'n plek waar je ook heen kunt gaan als je niet weet wat er verder te zien is, omdat ze hun tentoonstellingen bijna altijd van heel hoge kwaliteit zijn. Niks niet knullig bij elkaar gepleurd - nee, het is goed doordacht, interessant, de moeite waard. De leukste die er nu loopt, heet Van dada tot surrealisme: Joodse avant-garde kunstenaars uit Roemenië. Nooit geweten dat er zich in Roemenië zulke leuke dingen afspeelden - al duurde het helaas niet zo lang. Ik ben nu fan van Herman Maxy: Wat een prachtige schilderijen maakte die man. Vooral de originelen gaan zien. Reproducties doen het werk geen recht.
Een andere tentoonstelling heet 'Onbewaakte momenten. Foto's van Marianne Breslauer. Zij is niet beroemd en ook niet baanbrekend. Maar Breslauer was goed in de compositie van haar beelden. En ze geven een interessant tijdsbeeld - het stadsleven in de jaren 20 en 30 in Berlijn, portretten van knappe kunstenaars en extreem dunne elegante vrouwen. Er zijn ook reisfoto's met vertederende smoezelige kindertjes en broodverkopers in witte jurken in zuidelijke landen.
Breslauer trouwde met kunsthandelaar Walter Feilchenfeldt met wie ze later in Zwitserland ging wonen en maakte met de reuze spannende Annemarie Schwarzenbach een reis door de Pyreneeën in een prachtige open bolide. Zou ik ook wel willen.
Breslauer overleed in 2001 en had de camera toen al tientallen jaren geleden weggelegd. De drang was verdwenen. Haar blik gebruikte ze na de oorlog vooral voor de kunsthandel die zij met haar man dreef.
De Das Om
Als hij een andere stropdas zou dragen, kon hij wel doorgaan voor de gérant van Hotel des Indes. Hij heeft 'm, vertelt hij met verve, zélf ontworpen via een internetsite waar je een zelf ontworpen das kan laten maken. Dát leek hem nou een leuk idee: een stropdas geinspireerd door het Periodiek systeem der elementen.
Zijn eerste ontwerp werd door de stropdassenwebsite afgekeurd: 'Meneer, dit is geen das.' Volgde een uitleg over hoe de draden van het weefsel in een stropststdas lopen (diagonaal) en wat dit betekent voor het ontwerp. Daarop maakte hij een nieuw ontwerp, nog steeds n.a.v. het Periodiek systeem. Daarop reageerde de website met een tevreden: 'Meneer, dít is een das!'
De das werd gemaakt in een oplage van 200. Hij is niet te koop, alleen te geef. Op zijn verjaardagsfeestje bijvoorbeeld, aan zijn gasten. Zelf draagt hij hem met veel plezier bij deze gelegenheid: de presentie in het Universiteitsmuseum van Utrecht van het boek 'Tijd in machten van 10', geschreven met met collega Stefan Vandoren - een aanrader.
Of hij zal uitgroeien tot trendsetter in de dassenbranche? Het zou een opmerkelijke career move zijn: Gerard 't Hooft won in 1999 de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor 'het ophelderen van de kwantumstructuur van elektro-zwakke interacties in de natuurkunde'
Cat Dip
Chick bleef snorren - maar ze trok wel haar pootjes op toen ze het water eenmaal had gevoeld. En ja, ze bleef verder droog. Ze zit nu haar teentjes droog te likken. Ze vindt het niet erg dat ze woont bij mensen met zo'n ziek gevoel voor humor.
1e 2 eitjes van kip Henny
Vijf maanden en 19 dagen geleden is ze geboren en nu is ze aan de leg: ziehier kip Henny's eerstelingen. Ze zijn klein van stuk - maar dat is Henny ook - en zeer smakelijk. Net als Henny denk ik, maar die is niet voor de pan.
Een smartelijke gebeurtenis heb ik in dit blog tot dusverre onvermeld gelaten: Henny's stiefmoeder Lenie, die als de kloek die zij was over haar kindje waakte, is enkele maanden geleden spoorloos verdwenen zonder een veertje achter te laten. Meegenomen door een vreemde kat of een roofvogel?
Henny stond er eind mei opeens alleen voor, want de andere twee kippen en de haan (ik heb ze Puntje, Bolletje en Foppe gedoopt) accepteerden Henny eerst niet. Ze werd gepikt en weggejaagd. Haar sociale contacten haalde zij bij de kippenren uit een passerende duif of een bezoekend eendenstel.
Nu gaat het contact met de andere kippen iets beter: Henny mag in hun buurt komen en en ze slapen nu allemaal 's nachts in de paardenstal. Dat is niet alleen gezellig voor Henny, het is ook een stuk veiliger, gezien het lot van Lenie.
En Henny is nu dus aan de leg. Hier de eerste foto van Henny die toen nog Henry heette omdat ik niet durfde aan te nemen dat het een vrouwtje was. Want dan was het mot met Foppe geworden, en misschien zou een Henry dan wel als halve haan eindigen. In de pan of aan het spit.
Jam. Zelf ingemaakt.
Dit is het weekend van de pruimen. Ook appels en peren en courgettes, maar vooral van de pruimen. Bijna 8 kg pruen is verwerkt tot saus en jam, maar er is nog een kistje over. En
Er hangt nog aan de bomen - en aan een boom, zo volgeladen, mist men 6, 8 kilo niet....
Het is wel duidelijk wat er de komende weken als cadeau wordt weggegeven: pruimen/appeljam, pruimenjam
Met cognac, en pruimensaus (voor bij wild en gevogelte).
Abonneren op:
Posts (Atom)
