T. Katja's keuken

Het zeil in de keuken van tante Katja ligt!





Het was wel een beetje een Worsteling voor Meneer Carpetright. Maar hij heeft de klus geklaard in een half uur. Ik ben blij dat ik er geen weddenschap op heb afgesloten, want het vinyl ligt er zonder naden. Het is één stuk. Chapeau.



Zó zag het er vanochtend nog uit.

 

Toen waren we nog in afwachting van de firma Carpetright (Karpét-rait!). Opdat de keuken - op een paar kleine dingetjes na - klaar is voor 2015. En 2016. En 2017.

De opknapbeurt van de keuken is dit jaar half gedaan door Woningbouwvereniging De Alliantie. In de keuken vervingen zij de elektra, de buitengevel en het grootste deel van de weggesloopte keukenblokken. Verven deden ze niet, evenmin als andere (noodzakelijke) werkzaamheden die helaas niet vielen onder de taakomschrijving van de tientallen timmerlieden, loodgieters, elektriciens, opzichters en ander bouwvolk dat hier het afgelopen jaar de flat kwam binnenstampen. Want als ze dáár aan begonnen, kwam hun werk nooit op tijd af. 

Gelukkig sloopte Dick het oude scheidingswandje tussen gang en keuken eruit; verfden Jessica en ik de keuken en badkamer en zetten we er een nieuw keukenkastje bij. Bart vulde de wat gehavende sponningen van het oude scheidingswandje op en zette het in de grondverf. En gisteravond heb ik het oude zeil eruit gesloopt en provisorisch de akelige scheurnaad gedicht die zich na het verwijderen van vele lagen plakband openbaarde (wéér van dat bliksemse scheidingswandje). 

Dat was nog even lastig. ('Waarom ben je hier niet aan begonnen toen de winkels nog open waren?' vroeg de buurvrouw hoofdschuddend.' Dat was een leerpunt - die nemen we mee voor een volgende keer. Nooit zeil wegslopen als de Gamma al dicht is.) Tot mijn grote vreugde vond ik tijdens een door wanhoop gedreven systematische zoektocht door alle bergplekken van het huis een klein emmertje met instant-cementpoeder. Wat fijn dat tante Katja zo'n veelzijdige vrouw is die emmertjes instant-cement bewaart. Slechts een beetje water toevoegen en presto! Niet genoeg voor de hele scheur, maar met een elders opgeduikeld en op maat gesneden latje kon het kloof bevredigend worden gedicht. Wat is improviseren toch leuk.