Waar gebeurd: zitten we op het terras van het Filmmuseum waar het bedienend personeel zo wonderlijk goed langs je heen kan kijken als je iets wilt bestellen, stapte daar opeens het Camparimeisje op ons af. Ze was me al eerder opgevallen vanwege de elegante helderrode cumberband om haar ranke taille, waar met zwarte koeienletters CAMPARI op stond. Ik had nog niet gezegd dat ik ook zo'n cumberband wilde, of ze stond voor ons tafeltje. Met een speciaal aanbod: een Campari met (naar keuze) spa rood of sinaasappelsap EN een schoteltje olijven voor slechts 4,50 euri pp.
Zoals hun reclameslogan ooit voorschreef, heb ik eens in mijn leven Campari gedronken. Daar kon het wat mij betreft ook bij blijven. Maar de charmante blondette verzekerde mij dat het met sinaasappelsap weer een totaal andere ervaring was en ik viel natuurlijk als een blok.
Even later kwam ze terug, met onze fraai gepresenteerde bestelling. 'U bent toch niet van Campari?' kirde ze toen ik deze foto maakte. Nee mevrouw, ik zit hier prive.
Het drankje was lekker - maar was dat ook geweest zonder de Campari. En de cumberband had ze zelf nodig, voor het werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten