Tijd voor Huisvlijt
Een foto bij een artikel over brandpreventie mag dramatischer zijn dan een glanzend rood brandblusapparaat aan een witte muur. En spelen met vuur is altijd leuk: van aluminiumpapier dus een doosje gevouwen en daarop een koelkastmagneet van een grachtenpandje gelijmd. Het magnetische gedeelte heb ik verwijderd en bij de raampjes in het grachtenpandje het aluminiumpapier weggesneden, zodat de vlammen er goed doorheen konden slaan.
Het bouwsel op een baksteen op het balkon gezet, een zwarte lap erachter. Aanmaakblokje voor de BBQ erin, brandende lucifer erbij, achterkant snel dichtgestopt met prop aluminiumpapier. En foto's maken. De tekst op gevel is later met photoshop aangebracht.
Het pandje is in tien minuten geheel uitgebrand. Er zijn geen slachtoffers gevallen - Chick en Chuckie (die heel geïnteresseerd waren) hebben geen snorhaar geschroeid.
De chiffonnière verhuist
Het is een familiestuk, gemaakt door mijn betovergrootvader die timmerman was. Volgens de overlevering klemt de tweede lade van onderen omdat die in plaats van wiegje werd gebruikt voor mijn overgrootvader, geboren in 1850. Mijn grootvader vermaakte hem aan mijn moeder en zij heeft 'm nu aan mij geschonken. Ewoud Sanders noemde de chiffonnière 'een nauwelijks in het wild voortkomend Nederlands woord', maar mijn ouderlijk huis was wat dat betreft een klein wildparkje voor deze bedreigde woordsoort, want ik ben ermee opgegroeid.Ewoud Sanders (citaat uit nrc): 'Je komt het woord soms tegen in teksten van antiekwinkels. Zo heet het ergens: "In de chiffonnière, die vijf of zes laden heeft en die men ziet in de Louis XVI-, empire- of biedermeierstijl, werd linnengoed opgeborgen. Meestal zijn de kasten van massief of gefineerd mahoniehout." Maar verder behoort chiffonnière tot de zeldzame, kostbare, nauwelijks in het wild voorkomende Nederlandse woorden. Het is in 1824 voor het eerst in het Nederland opgetekend en komt vanzelfsprekend uit het Frans. Een paar jaar geleden deed het nog dienst in het Groot Haarlems Dictee, in de zinnen: "Wat een ge-o-ha zo’n seance, dacht Willem, terwijl hij zijn suède jas aantrok voor een korte wandeling door Haarlem. Zou hij een sjasliek gaan verorberen op de Grote Markt, naar 't Steegje lopen, of zou hij bij die achenebbisje antiquaar langswippen? Het werd de boekhandelaar, waar hij op een chique chiffonnière enkele excentrieke titels zag staan."'
Camparimeisje
Waar gebeurd: zitten we op het terras van het Filmmuseum waar het bedienend personeel zo wonderlijk goed langs je heen kan kijken als je iets wilt bestellen, stapte daar opeens het Camparimeisje op ons af. Ze was me al eerder opgevallen vanwege de elegante helderrode cumberband om haar ranke taille, waar met zwarte koeienletters CAMPARI op stond. Ik had nog niet gezegd dat ik ook zo'n cumberband wilde, of ze stond voor ons tafeltje. Met een speciaal aanbod: een Campari met (naar keuze) spa rood of sinaasappelsap EN een schoteltje olijven voor slechts 4,50 euri pp. Zoals hun reclameslogan ooit voorschreef, heb ik eens in mijn leven Campari gedronken. Daar kon het wat mij betreft ook bij blijven. Maar de charmante blondette verzekerde mij dat het met sinaasappelsap weer een totaal andere ervaring was en ik viel natuurlijk als een blok.
Even later kwam ze terug, met onze fraai gepresenteerde bestelling. 'U bent toch niet van Campari?' kirde ze toen ik deze foto maakte. Nee mevrouw, ik zit hier prive.
Het drankje was lekker - maar was dat ook geweest zonder de Campari. En de cumberband had ze zelf nodig, voor het werk.
Frau und Auto - Papi's Ex
Maar wat voor een auto is het dan? Een blauwe. En nu ik de autopapieren in handen heb kan ik daaraan toevoegen: Honda Civic 5-deurs, 1.5I VTEC-E. Dik 12 jaar oud, 89.687 km gereden en net uit de wasstraat. Hij is 14 stoeptegels lang (ter vergelijk: mijn oude Citroen Saxo mat slechts 12 stoeptegels) en hij maakt bij snelheidsovertredingen op de snelweg minder geluid. Geen radiografische deurontgrendeling (dat was supercool aan de Saxo), maar wel soepel stuurwerk in de bochten. De autoradio accepteert geen cd's maar wel cassettebandjes. Die ik net allemaal heb weggegooid in het kader van de Grote Schoonmaak.
De Beuk Erin
Het ouderlijk huis is uitgeruimd; hoog tijd om eens aan de eigen huiskamer te beginnen, ook al omdat zondag de chiffonnière verhuist van Dorpstraat, Ons Dorp naar hier. (Een chiffonnière is een hoge ladekast waarbij de vier zijstijlen als poten doorlopen tot op de grond, en deze kast is gemaakt door mijn betovergrootvader die timmerman was, maar daarover later meer.)
Na weken tobben over waar ik 'm dan moest neerzetten kwam de oplossing op een avond eenvoudig tot mij: tegen de muur met de slaapkamer natuurlijk. Het bouwsel dat er stond is gesloopt, de gaten in de muur zijn dichtgestopt en het wandje is opnieuw geverfd. En omdat ik toch bezig was heb ik meteen ook maar de bank verplaatst en worden de troeperige hoekjes opgeruimd - dat is bijna elk hoekje in dit huis.
Beater verleeze dan det ge 't noeit het gehad.
De Limburgse band Rowwen Heze over Verlies.
Excuus voor de cheesy beelden - het gaat om de inhoud.
Ierst miene jas doarnoa 'n paar handschoon.
Mien schoelbeuk, mien tas en mien verstand.
Die foto van ow en honderd andere dinge.
Die ik neet mier kost vinge, 't leep oet de hand.
Of 't verdween of 't bleef urges ligge.
Ik vong 't neet mier terug en dan doch ik mar dat.
Wat ik in die joare soms inens bin verloare.
Gewoen umdat ik teveul haj; doarnoa haj ik wir zat.
Mar wat ik neet begreep dat 't oeit kos gebeure.
Wurrum gingde geej weg zonder afscheid zo vlug?
En toen mien douve inens ginge move.
Douve wiste de weg die kwaame altied terug.
D'n Heilige Anthonius deen mos 't wiete.
Heej schreef meej terug, beste vrind wette dat.
Soms is 't beater iets moeis te verleeze.
Beater verleeze dan dat ge 't noeit het gehad.
Vanaf vandaag niks mier te vreeze.
Vanaf vandaag, wet ik vort dat.
Soms is 't beater iets moeis te verleeze.
Beater verleeze dan det ge 't noeit het gehad.
D'n Heilige Anthonius deen mos 't wiete.
Heej schreef terug, beste vrind wette dat.
Soms is 't beater iets moeis te verleeze .
Beater verleeze dan det ge 't noeit het gehad
Vanaf vandaag niks mier te vreeze.
Vanaf vandaag, wet ik vort dat.
Soms is 't beater iets moeis te verleeze.
beater verleeze dan det ge 't noeit het gehad.
D'n Heilige Anthonius deen mos 't wiete
Heej schreef mich terug, beste vrind wette dat.
Soms is 't beater iets moeis te verleeze
Beater verleeze dan det ge 't noeit het gehad.
Huis Ruimen
Huis te koop, maar hard gaat het niet. Tijdelijk verhuren dan maar? Want een huis moet bewoond en bemind worden. Dan krijgen de muren weer een appetijtelijke likje verf en is er tenminste iemand om de dode lieveheersbeestjes van de vensterbank te halen. Dus: kastjes, tafels, kleren, mixers, borden, schalen en ander huisraad verhuizen naar de Kringloopwinkel om iemand anders gelukkig te maken. Lieve oude troep moet naar het grofvuil. Boeken gesorteerd, ingepakt, opgestapeld voor het antiquariaat.
Het huis raakt ontmanteld.