Familiefoto's

 
De Natuurclub
Lid van "De Natuurclub" (vooral de families Van der Hoeven, Duijker, Mettau) kon je worden als je 10 jaar oud was - groot genoeg om zonder klagen of jengelen met de wandelingen te kunnen meedoen. Het meisje met hoedje achteraan  in de boom  (net onder haar broer Jo die boven in de boom zit) is Katja van der Hoeven, toen nog Katrientje. Ze is in oktober 1917 geboren en de enige van de mensen op de foto die nog in leven is.

Soms reisde De Natuurclub met het openbaar vervoer Amsterdam uit. Het ANWB verkeersbord links geeft Hilversum aan, en Amsterdam en Utrecht en ze zijn 4 km verwijderd van Loenen. Het lijkt zonnig maar de bomen hebben nog geen bladeren. Ik denk dat de foto  gemaakt is in de Vechtstreek in het begin van de lente van 1928.

De namen
Tante Katja kon de meeste mensen nog een naam geven. Staand van links naar rechts: (haar tantes) Dien Duijker en Annie Mettau, (haar nicht) Til Antonisse;  in de boom: haar broer Jo van der Hoeven en zijzelf met hoedje. Dan een onbekende vrouw en geheel rechts broer Piet van der Hoeven. Ik denk dat Piet  die hoed naast zijn hoofd pseudo-achteloos aan een tak heeft gehangen. En nadrukkelijk onnadrukkelijk niet in de lens kijken, dat paste  wel bij hem.
Zittend: (Katja's broer) Wim van der Hoeven, (neven en nichten) Nel, Ar en Dien Duijker eb zittend (met lichte  pet)  huisvriend Henk Bon. Dan weer een onbekende, en geheel rechts Katja's vader, Willem Pieter van der Hoeven. Die kijkt ook niet in de lens, maar dat zal geen bewuste keuze zijn geweest. De man was vaak in gedachten. Of hij wilde dat de kinderen zich rustig hielden, de man was tenslotte onderwijzer.

Henk Bon
Henk Bon (de man met de lichte pet) was net als mijn opa Willem Pieter van der Hoeven zeer betrokken bij evangelisatie. Hij was ook dol op tekenen en schilderen en dat was Piet van der Hoeven ook - Henk Bon was een stuk jonger dan mijn grootvader en een stuk ouder dan diens oudste zoon, maar hij raakte met beide bevriend. Hij was - volgens tante Katja, die altijd zeer warm over hem spreekt - niet erg mooi maar wel ontzettend aardig.
Zo aardig dat hij trouwde met de ex-verloofde van zijn broer toen deze het had uitgemaakt en Henk medelijden me de vrouw had. Ze gingen wonen in de Legmeerstraat in Amsterdam. Misschien had hij beter iemand anders kunnen kiezen.Of had hij iets minder zachtaardig moeten zijn.  Volgens de verhalen was de vrouw  in de oorlog zo zuinig met voedsel dat Henk nauwelijks te eten kreeg. Na de oorlog had ze haar voorraadje nog niet helemaal opgemaakt. Ja, ze deed ook maar haar best. Maar Henk Bon overleed in het laatste oorlogsjaar aan de dysenterie waarmee hij besmet was geraakt
Als je katholiek was, zou je hem heilig verklaren.