Het Joods Historisch Museum is zo'n plek waar je ook heen kunt gaan als je niet weet wat er verder te zien is, omdat ze hun tentoonstellingen bijna altijd van heel hoge kwaliteit zijn. Niks niet knullig bij elkaar gepleurd - nee, het is goed doordacht, interessant, de moeite waard. De leukste die er nu loopt, heet Van dada tot surrealisme: Joodse avant-garde kunstenaars uit Roemenië. Nooit geweten dat er zich in Roemenië zulke leuke dingen afspeelden - al duurde het helaas niet zo lang. Ik ben nu fan van Herman Maxy: Wat een prachtige schilderijen maakte die man. Vooral de originelen gaan zien. Reproducties doen het werk geen recht.
Een andere tentoonstelling heet 'Onbewaakte momenten. Foto's van Marianne Breslauer. Zij is niet beroemd en ook niet baanbrekend. Maar Breslauer was goed in de compositie van haar beelden. En ze geven een interessant tijdsbeeld - het stadsleven in de jaren 20 en 30 in Berlijn, portretten van knappe kunstenaars en extreem dunne elegante vrouwen. Er zijn ook reisfoto's met vertederende smoezelige kindertjes en broodverkopers in witte jurken in zuidelijke landen.
Breslauer trouwde met kunsthandelaar Walter Feilchenfeldt met wie ze later in Zwitserland ging wonen en maakte met de reuze spannende Annemarie Schwarzenbach een reis door de Pyreneeën in een prachtige open bolide. Zou ik ook wel willen.
Breslauer overleed in 2001 en had de camera toen al tientallen jaren geleden weggelegd. De drang was verdwenen. Haar blik gebruikte ze na de oorlog vooral voor de kunsthandel die zij met haar man dreef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten