Bezoekje aan UvA's Bijzondere Collecties voor de Atlas der Neederlanden tref ik de conservator en Kester Freriks gebogen over een kaart van Beekbergen, dorp van de dagen mijner jeugd. Waarom? Omdat het Beekberger Woud daar ooit lag. Ik snap eigenlijk niet waarom het niet het Klarenbeeker Woud is genoemd, want het ligt bij Klarenbeek, maar dit terzijde.
Het Beekbergerwoud, aldus Wikipedia, is 'een voor natuurliefhebbers legendarisch woud in de Nederlandse provincie Gelderland.' Het geldt als het laatste Nederlandse oerbos. In het kader van de vooruitgang werden in 1871 de laatste oerbomen omgehakt. De Vereniging Natuurmonumenten wil het woud door natuurrestauratie nieuw leven inblazen.
Er ligt in elk geval een parkeerplaats die, geheel in lijn met het befaamde lied van Joni Mitchell Het Woud heet.
(They took all the trees, put 'em in a tree museum
And they charged the people a dollar and a half just to see 'em
Don't it always seem to go that you don't know what you've got till it's gone
They paved paradise and put up a parking lot.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten