'Daar heb je je dus aardig aan vertild,' constateerde E. opgewekt toen ik vertelde over de dingen die ik moest gaan doen om de kinderboekenslaapkamerfoto te maken. 'Nee,' zei ik 'of ik me eraan vertild heb, weet ik pas op maandag.'Voor deze foto moet ik controle over het licht hebben. Er was op maandagmiddag een makkelijk te verduisteren theaterruimte beschikbaar, maar daar kunnen we maar kort in, en ik zit met een lastig te vervoeren bed (past niet echt in de auto) en heb tijd nodig voor uitlichten en uitproberen.
Het alternatief is een witgeschilderde kamer zonder ramen waar ik wel alle tijd heb voor de opbouw, maar waar alle licht tegen muren, plafond en vloer gereflecteerd wordt, zodat je er geen controle meer over hebt.
De keuze was dus ofwel zwarte ruimte met veel logistiek gedoe met bed en weinig tijd, ofwel witte ruimte en die verduisteren. Ik heb gekozen voor het laatste. Het Bed (uit Diemen en voor een habbekrats via Marktplaats op de kop getikt) staat er sinds vanochtend. Nu ziet het er nog niet uit. Meters zwarte stof liggen op mij te wachten. Morgen verduisteren, maandag uitlichten en hopelijk kan ik dinsdag het resultaat laten zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten