Bart, bezig met het scannen van duizenden foto's, zond mij deze. Lang haar en de linkerhand bijna tot vuist gebald.
De oorspronkelijke foto had een storende reflectie op het linkerglas van mijn achthoekige (en goudkleurige) bril en pupil. Die lichtvlek werd veroorzaakt door de speciale lamp die voor dit portret op mijn gezicht was gericht; mijn vader had net een nieuw belichtingssetje aangeschaft en alle familieleden moesten poseren.
Ik ben hier denk ik een jaar of 14. De trui - mijn wespentrui - was voor mij gebreid door mijn moeder: knalgeel met zwart. De H was er op speciaal verzoek ook nog op aangebracht. Ongetwijfeld had ik hier een Punt te maken.
Grappig, was ook mijn eerste reactie: "die reflectie moet ik nog eens wegpoetsen als ik tijd heb".
BeantwoordenVerwijderen