Gisteravond met mijn ouders de feestelijke Presentatie bijgewoond door het verzorgend, activiteitenbegeleidend en het huishoudelijk personeel van verzorgingstehuis De Vier Dorpen. Het veranderingtraject dat de medewerkers waren ingegaan kwam erop neer dat men de bejaarde mens als gehele mens en niet alleen als patient wil zien en behandelen. Een geweldig goed idee natuurlijk.
Er werden sketches gedaan (getuige de foto) en wij keken ernaar vanaf tafels in de grote zaal, met een glaasje wijn en een bakje cashewnoten.
Rechts van mij zat een hoogbejaarde dame uit een belendende aanleunwoning. 'Ik heb een herinnering aan uw vader,' zei ze. 'Niet echt een leuke herinnering - jaren geleden viel mijn vader, die bij ons logeerde, opeens achterover dood neer in de huiskamer. Op de salontafel. Overal glas.. Enfin. Onze huisarts was er niet, uw vader verving hem. Mijn vader lag daar met z'n bril scheef en uw vader haalde die bril van mijn vaders gezicht en en zei "die heeft hij nu niet meer nodig." 'Hij zei het niet naar of zo, eigenlijk heel vriendelijk. En pas op dat moment realiseerde ik me dat hij echt dood was. Maar die bril heb ik nog steeds.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten