Nieuwe plantensoort!

Vandaag is het weer fraaier. Wij zijn onmiddelijk aan de wandel geslagen. Noet over glibberige stenen en spekgladde rode modder maar gewoon op een asfaltweg die met onbekende bestemming een berg opkronkelde. Ruisende wind, twinkelerende vogeltjes, af en toe stijgt een geitenbel op uit het dal. Links en rechts stenen op de weg van het stormachtige weer gisteren. Maar dan! Gevonden op weg naar een bergtop: de olijkel. Kennelijk ook geliefd bij Griekse lieveheersbeestje.

Gister en vandaag

Regen in Sougya

Today was a rainy day. The river was wild and yellow. So here you see (top to bottom): sky, dark sea, sea discolored by mud from river, green sea, white waves, yellow sunshades. Grey pennle beach. All seen from behind the plastic window from beach café).

Lekker uit eten

Oude haven, Chania, Kreta: de katten bij restaurant Vasiliko. Deze poes heeft al diverse stukjes tonijn en drie of vier gegrilde sardinefileetjes achter de kiezen. De graten werden besnuffeld maar niet gegeten - dat deed een nog kleinere lapjeskat die even later opdook.  Ook de moessaka aan het buurttafeltje werd door de dames gewaardeerd. Zolang er toeristen in beeld zijn, zal meneer Vasiliko de beestjes niet wegjagen.

Zwarte spaghetti

Kreta wordt herbebost met - vooral - olijfbomen. Die hebben naar het schijnt niet zoveel water nodig. Maar ondertussen is half Kreta bedekt met eeb kluwen van tyleenslangen die zich langs iedere olijfboom kronkelt. Een enorm zwart spaghettimonster heeft zich aan het oppervlak van Kreta gehecht.

Series: te wit

Na bijna een volle dag op Kreta dienen de mogelijke series zich aan: Wonderlijke Wijnlabels, Historische Stieren,  Tot Nadenken Stemmende Borden in de Openbare Ruimte,  Kalende Griekse Mannen Met Lang Haar, Heerlijke Gerechten en, bij thuiskomst in ons appartement in Heraklion: Te Witte Woonhuizen. Dat laatste helpt wel om (afkikkend van het Volle Leven) 's avonds ook na 7 iur de ogen nog enkele uren open te houden. 

Wonderlijke Borden in de Openbare Ruimte

Wat zou dit bord betekenen?  Rolstoel hoer parkeren en zie maar hoe je binnenkomt? En dan de afbeelding die ernaast op de muur is gespoten - van een dansende nymf, lijkt het wel. Was die er al? Of is die pas op de muur gezet toen het mysterieuze invalidenbord er al hing? Alsof je de nog eens extra wilt inpeperen hoe vervelend het is om minder valide te zijn. 

Noynoy! Vanaf Kreta

Riverbed (Olafur Eliasson)

In Louisiana (Museum of Modern Art)  net boven Kopenhagen maakte de Deens/IJslandse kunstenaar Olafur Eliasson de installatie 'Riverbed'. Indrukwekkend, al vond ik het achteraf jammer dat ik al foto's had gezien voordat ik het stroompje tussen de stenen zelf zag. Dat haalt veel van het 'wow'-effect weg. Bij Eliasson kun je je maar het beste laten verrassen.

De verrassing was de tentoonstelling van Emil Nolde in hetzelfde museum. Die was wél verrassend. Ik associeerde hem altijd met schilderijen vol kleur en bloemen. Dat van die kleuren klopt zeker. Maar hij deed ontzettend veel meer en daar zitten prachtige, briljante dingen bij. Zoals deze:

De tafel (1)

- Wat wil je voor je verjaardag? Een boek?
- Ik heb al een boek...

We hebben al een tafel, we hóeven er geen. Maar deze zomer zagen we tijdens het kunstweekend in Woudsend een tafel die zó leuk was dat onze blik eraan bleef haken. Daarna liepen we door, langs stalletjes met dreamweavers, bontbeschilderde krukjes en beige handgebreide tassen. Na vijftig meter keken wij elkaar aan en liepen terug. Naar de tafel.

De tafel was gemaakt door Henk Osinga. Zijn tafels maakt hij van dikke planken, waarbij de vorm van het tafelblad bepaald wordt door de vorm van de boom. Het was een relatief nieuw idee, wij keken naar het prototype. En wij wisten: zo'n stoere tafel willen wij. We vertrokken na een gesprek een een stukje hout met daarop zijn telefoonnummer geschreven in dikke zwarte viltstift. Als er weer bomen beschikbaar waren, zouden we verder praten.
 

Onlangs liet Henk weten: 'Ik heb weer bomen. Ze zijn al gezaagd. Kom maar kiezen.' Het gaat om prunus (vogelkers). De prunus - althans de Amerikaanse vogelkers - wordt ook wel 'bospest' genoemd - niet echt aardig. Maar met het hout kun je van alles doen. Leuke tafels maken.

Prunus (vogelkers), dwarsdoorsnede

Prunus (vogelkers). Geboren, getogen en gezaagd in Nijemirdum.

Henk met twee van de gezaagde bomen. Wij kozen de boom rechts. De tafel wordt straks ongeveer 2,3 m lang.

Het gezaagde hout moet drogen. Dat gebeurt in een speciale droogruimte (dan gaat het sneller). De planken zullen krimpen - vijf cm dikte wordt 4 cm dikte. Pas als ze uitgekrompen zijn, kan er een tafelblad van gemaakt worden. Je kunt meten hoeveel vocht er nog in het hout zit, dat moet beneden een bepaalde waarde liggen. Volgens Henk zal dat een maand of twee duren. Wij hebben onze twijfels (ik denk eerder een half jaar), maar wij zijn hier de leken. 

Hier worden de tafels straks gemaakt. Wat het onderstel betreft, gaan wij nog op onderzoek uit.Wat staat er mooi bij? En welke stoelen kun je bij zo'n bijzondere blikvangende tafel zetten?