Ontstemd
Meestal kunnen ze het goed met elkaar vinden. Maar soms wil je de afzuigkap gewoon voor jezelf hebben en dan is twee gewoon teveel. Dus zitten Chick & Chucky, ieder aan hun eigen kant, de pest in te hebben dat ze hier het rijk niet alleen hebben.
Soms geloof je je oren (ogen?) niet
Willy Drie voor de tv. Op de eerste foto kun je zien dat hij al lekker groeit. Op de tweede kun je je eigen invulkunde loslaten. Hij lijkt verbaasd door het oogwit dat zo goed zichtbaar is. Waarschijnlijk doordat hij zichzelf in het beeldscherm gereflecteerd ziet. Maar aardiger is het te denken dat hij geagiteerd is omdat hij Johan Derksen op de beeldbuis ziet. Of Andries Knevel. En ze elk moment een dreun kan gaan verkopen.
Of dat hij iets schokkends heeft gehoord ('Wat!? Is de prijs van biefstuk zó gestegen?' Of: 'Krijgen álle Wagyu-runderen in Japan bier én massage?')
Droomboek
Het Loo, Apeldoorn, donderdagmiddag 5 september 2013 - Koning Willem-Alexander ontvangt het eerste exemplaar 'Mjn droom voor ons land', beter bekend als Droomboek.
Wij, paparazzi, werden overzichtelijk samengedreven in Persvak Eén. Daar stonden we te wachten tot het koningspaar zou arriveren:
Iedereen op dit feest zag er prachtig uit, behalve de fotografen. Die zijn altijd duidelijk herkenbaar aan de slonzige wijze van kleden. De tijd werd gedood met sterke verhalen: Alfa-males-onder-elkaar over oorlog in Nepal of de beruchte Apeldoornse Koninginnedag van 2009 ('De lichamen vlogen door de lucht joh') en het veroveren en behouden van een redelijk plekje op het krappe podium. Iedereen haatte de achtergrond op het podium (de lichtbeelden van het scherm veroorzaakten nare interferentie met het camerabeeld). En vonden wij het allemaal jammer dat Willem-Alexander alléén het podium beklom om het Droomboek in ontvangst te nemen:
Het bleef een ceremonie tussen twee meneren. Maar hij kijkt lief de camera in. Prima koning!
Fotografen willen altijd Maxima erbij op de foto hebben, want haar aanwezigheid fleurt het beeld op. Háár jurken zijn leuker dan zíjn pakken en ze is ook nog heel fotogeniek. Maar koningin Maxima bleef lekker zitten. Pas later, bij het openen van de poorten naar de tentoonstelling (in de tuinen van Het Loo) hielp ze een handje mee. Daartoe waren alle paparazzi naar Persplek Nummer Twee gedraafd.
Toen de deuren openden en het koningspaar met een select gezelschap - dus zonder fotografen - de tentoonstelling betrad, draaide Maxima zich nog even om en wuifde. En daarmee maakte ze het weer helemaal goed.
Wij, paparazzi, werden overzichtelijk samengedreven in Persvak Eén. Daar stonden we te wachten tot het koningspaar zou arriveren:
Iedereen op dit feest zag er prachtig uit, behalve de fotografen. Die zijn altijd duidelijk herkenbaar aan de slonzige wijze van kleden. De tijd werd gedood met sterke verhalen: Alfa-males-onder-elkaar over oorlog in Nepal of de beruchte Apeldoornse Koninginnedag van 2009 ('De lichamen vlogen door de lucht joh') en het veroveren en behouden van een redelijk plekje op het krappe podium. Iedereen haatte de achtergrond op het podium (de lichtbeelden van het scherm veroorzaakten nare interferentie met het camerabeeld). En vonden wij het allemaal jammer dat Willem-Alexander alléén het podium beklom om het Droomboek in ontvangst te nemen:
Het bleef een ceremonie tussen twee meneren. Maar hij kijkt lief de camera in. Prima koning!
Toen de deuren openden en het koningspaar met een select gezelschap - dus zonder fotografen - de tentoonstelling betrad, draaide Maxima zich nog even om en wuifde. En daarmee maakte ze het weer helemaal goed.