Akker


Dat komt ervan als je in juni 2 weken op vakantie gaat: even kijk je niet en de mais blijkt als een gek gegroeid. groeit als een gek. De bovenste foto is gemaakt op 4 juni. Wat mij vooral opviel was dat het bermgras wel op de hoek is gemaaid, maar verderop niet. En precies in het hoekje dichtbij doet de mais het niet best. Lichter van kleur, en kleiner.


De onderste foto is gemaakt op 26 juni en de mais heeft een reuzenspurt gemaakt - gelukkig is de skyline nog wel in beeld. Het bermgras is inmiddels langs de hele weg bijgesnoeid en de mais in het hoekje heeft (waarom? stond het op de tocht?) nu helemaal de geest gegeven.

Voor alle foto's op een rijtje, klik hier.

Wereldberoemd in de Maasstraat


Onze daklozenkrantverkoper heeft zich in de loop der jaren een plekje veroverd voor de AH-winkel. Wat begon als Staan Voor De Ingang heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een Entree - iets waar je langs moet om de winkel in te komen. Op het bordje (bij de onlangs geintroduceerde krantenstandaard) staat een bordje: 'Daklozenkrant hier te koop. Ik werk niet voor Albert Heyn. Maar ik help ze graag.' Onze krantverkoper in de Maasstraat heeft een parasol, zijn hond een bedje.
Hij vangt ook boeven. Toen ik mijn krantje kocht, vanmiddag, had hij geen tijd voor een praatje, want hij was net een een opgewarmde kant-en-klaar maaltijd aan het verorberen, onder het toeziend oog (want gekregen van) een dankbaar Duits echtpaar, gespaard van beroving door Onze Onverschrokken Krantenverkoper. Die jongen verdient een AKO kiosk, toch? Of beter.

Laatste hotelkamer


In Ogden is alleen de honeymoon suite nog beschikbaar. Met lekkende hartvormige jaccuzi zonder stop naast het bed. En zebralakens.

Bronco Billy


Rodeo in Cortez, Colorado. Yeeeeha!

Bryce Canyon


De mobiele telefoon doet meestal dienst als wekker of fototoestel, want een verbinding is hier vaak niet te maken in zuid Utah, laat staan foto's uploaden vanaf mijn mobieltje. Deze foto is van het internet geplukt, en we kunnen met de hand op ons hart zeggen: het lijkt.
Bryce is de meest sprookjesachtige van de canyon, prachtig om te zien, maar ook stilvol gezinnen met kinderen en ontzettend veel Nederlanders (met als hoogtepunt zes zeer luide Brabo's vanochtend). De wandelingen zijn prachtig, vrij makkelijk en druk bezocht - in Capital Reef National Park was het veel wilder en stiller. Morgen (woensdag) maken we een uitstapje naar Zion National Park, en donderdag keren we terug naar Bryce voor een paardrijtocht door de vallei. En wie weet, vanavond een Maanwandeling met een ranger (het is vandaag geheel of bijna volle maan).
Van zoveel moois ga je vanzelf stralen. L. staat voor Lachebekjem, believe it or not. (en H. voor Ha! Ha!)

Capitol Reef National Park

Wij logeren nu in Torrey in de Torrey Schoolhouse B&B Inn, een paar kilometer van Capitol Reef National Park. En daar gaan we straks wandelen, maar eerst moet de koffie op. Die drinken we in een Books & Beverages winkeltje, even verderop. Torrey bestaat uit een rij grote bomen, een general store, en een politieagent die kantoor houdt in zijn auto, geparkeerd bij Main Street en Central Street. Wij rijden er elke keer langs als we naar ons B&B gaan. Gisteren zagen we drie grote grijze uilen, en konijntjes bij onze avondwandeling. Nog steeds geen ratelslang gespot, helaas.

Oude Indianenrotswoning, Mesa Verde

Mesa Verde National Park in de staat Colorado is beroemd om de oude Anasazi of, politiek correcter, ancient Puebloan dorpjes. Een beschaving de deels bovenop de tafelbergen daar woonde en voedsel verbouwde, en deels hun huizen bouwden in de bergen zelf, onder overhangende stukken rots. Rond het jaar 1300 heeft dit volk (om onduidelijke redenen) echter zijn biezen gepakt en is naar Mexico vertrokken, met achterlating van borden, bestek en allerlei andere voorwerpen, zodat archeologen zich erop kunnen uitleven tot de dag van vandaag
Onder leiding van Park Rangers hebben wij ladders beklommen en de ruines bezocht.

Meer Stadsfauna

In grotestadsjungle zie je ze maar zelden buitenshuis: het bejaard stelletje.
paartje werd gesignaleerd op de Middenweg, niet op weg naar de Vomar maar naar de ingang van Park Frankendael. Het is een zonnige, warme dag en wie weet zit er oud brood voor de eendjes in de boodschappentas die ze bij zich hebben. Zij draagt geen speciaal orthopedisch schoeisel maar zomerse sandalen. Hij heeft zijn hand op haar schouder gelegd, wellicht voor liefde, maar vooral voor meer stabiliteit - ze lopen op het smalle troittoir vlak naast het pad waar fietsers langs kunnen razen. En zijn een toekomstbeeld voor anderen.