Genieten van Freud

Grofvuil Rules

Deze week liep ik mee met de mannen van de stadsreiniging. Een van hen (links in beeld) vond Grofvuil het interessantste, vertelde hij me in de middagpauze - sjekkie tussen de vingers, blik op nadenken.
In eerste instantie dacht ik dat hij bedoelde dat je dan veel interessante dingen tegenkwam (stoelen, wandkleden, kasten, ventilatoren) maar nee, dat kon hem niet schelen. Wat hem aan grofvuil inzamelen beviel, was het tempo. Want de jongens die de gewone afvalzakken in de vuilniswagen gooien, doen dat bijna dwangmatig in een moordend tempo. "Dat is jakkeren vanaf half acht 's ochtends en dan ben je om half twee klaar met je wijk maar je mag pas om vier uur naar huis en als de bazen je zien duimendraaien zijn ze ontevreden en het is ook nog eens de pest voor je rug." De andere tak van sport, de Veegwagen, is het andere uiterste: "met zo'n bezem voor dat wagentje uit, urenlang sukkelen, daar word ik echt helemaal flauw van." Nee, dan Grofvuil. "Dat is actief en rust, actief en rust en het gaat gewoon tot vier uur door. Je moet aanpoten, maar tussendoor kan je even lekker zitten."

Akker, na de regen

De akker, na een regenachtige middag. De aarde is meteen veel donkerder geworden, de lucht is kruidig. De plantjes hebben er zin in; het gras op de voorgrond staat in bloei. Dat schiet lekker op. Volgende keer zet ik de foto's even pal onder elkaar ("Zoek De Tien Verschillen En Win Een Magnetron")

Duck by night

Stedelijk Fauna

Pal naast het net verrezen nieuwe stadsdeelkantoor van Oost/Watergraafsmeer (Amsterdam) heeft dit zwanengezin een pied-a-terre aan de Ringdijk. De bouwvakkers hebben er een hekje omheen gebouwd, 'anders worden we voortdurend aangevallen'. Op twee meter afstand klossen de mannen langs en er dreunen zwaren vrachtwagens met betonplaten langs het water en vijftig meter verderop werd met drilboren een betonnen brug gesloopt. De zwanen hadden er geen last van; die hebben zo hun eigen prioriteiten.

Akker, Groen Waas

22 mei. Er ligt een iets sterker groen waas over de akker en het gras langs de kant is ook een stukje hoger geworden.

Akker, Stadium Jonge Sla

Als ik naar mijn ouders ga, sla ik bij deze akker linksaf (de weg waar nu die fietser rijdt). Twee weken geleden was de boer er aan het ploegen en egaliseren, en nu richten de eerste groene blaadjes zich al op. Meestal wordt hier mais verbouwd; over een paar maanden kun je de huizen in de verte niet meer zien. Volgende keer dat ik hier langs rijdt zal ik opnieuw een foto maken, en dan weer en dan weer, om het hele proces van groei en oogst vast te leggen.

Meet the new me

Geheel in stijl & niet geheel in focus.

Fluitekruiddagen

Het werd een echte stare-down die wel vijf minuten duurde. Ik wilde een foto van een wegflappende reiger, maar zonder daarvoor met steentjes te gooien of reigerbedreigende taal te bezigen. De reiger had dat feilloos door en gaf geen sjoege. Pas na vijf minuten steeg hij majesteitelijk op.
Dit bewijst wederom dat ik geen natuurfotograaf ben, want die liggen zonder morren een halve dag plat op de buik in een nat weiland tot er een vlucht ganzen over komt gakken tegen een ondergaande zon. Voor mij is vijf minuten op een zonnige dag langs de Middenwetering in de Watergraafsmeer het maximum haalbare.

Zo Veel Bloemen, Zo Weinig Tijd

Kan het zijn dat ik met het klimmen der jaren meer van de natuur ben gaan houden? Mijn grootste bezwaar is natuurlijk dat natuur veel onderhoud vergt (gras maaien, wieden), er van alles voortdurend dood gaat en dat natuur onveranderlijk gepaard gaat met grote hoeveelheden hinderlijke (want jeuk, niesbuien en uitslag veroorzakende) diertjes.
Dit koolzaadveld is natuurlijk geen goed voorbeeld van natuur want landbouw en in cultuur gebrachte grond, maar stak wel vol overuren makende bijen.

Namen van Honden Met Bijzonder Korte Pootjes: Toetsie

Na Vinnie, Bob, Britta, Lordie wordt Toetsie aan de lijst toegevoegd. Waarom Toetsie, Toetsie heet is niet helemaal duidelijk - ze lijkt geen bijzonder grote of vooruitstaande tandjes te hebben. Toetsie had overigens geen oog voor mij, noch voor de rest van de wereld. Haar ogen waren gericht op het Vrouwtje, dat zich op dat moment in de rij voor de kassa van Kruidvatwinkel bevond. Wat maar eens bewijst dat Toewijding en Korte Pootjes elkaar niet uitsluiten. Integendeel.